Jeśli wcześniej mieliśmy okazję oglądać obrazy Vincenta van Gogha, to nawet jeśli w Arles jesteśmy pierwszy raz, wyda nam się znajome. Artysta bowiem uwiecznił na swoich płótnach wiele zaułków miasta.
Jeszcze w 1997 roku żyła tu starsza pani pamiętająca malarza. W 1888 roku Jeanne Calment jako 13-letnia dziewczynka spotkała artystę w miejscowym sklepie i opisała go później jako osobę niezbyt urodziwą i nieprzyjemną.
Skoro już byłam w mieście van Gogha, to musiałam trafić do Cafe la nuit.
Potem spacerowałam i odkrywałam Arles. Na terenie miasta znajdują się 44 zabytki, z których większość położona jest w centrum miasta. Część z nich została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Amfiteatr, teatr rzymski i crypto porticus (podziemne galerie) to trzy zabytki sięgające swą historią I wieku p.n.e.
Dziś Amfiteatr (Arènes d'Arles) pięknie prezentuje się po odbudowie, ale sąsiedni Teatr Antyczny (Théâtre antique d'Arles) jest jednak bardziej zrujnowany: tylko dwie kolumny stoją pionowo, znane z tego powodu są jako Wdowy. W obu zabytkach odbywają się różnego rodzaju festiwale i koncerty. Mówi się, że Arles ma 365 imprez i wydarzeń kulturalnych w roku!
O świetności antycznego miasta przypomina Arènes d'Arles, który mógł pomieścić około 20 tysięcy widzów. Po upadku Imperium w V wieku amfiteatr stał się schronieniem dla ludności i został przekształcony w twierdzę. Obejmował swoim zasięgiem 200 domów i stał się prawdziwym miastem. Ta nowa rola trwała do końca XVIII wieku, kiedy to w roku 1825 zaczęto wywłaszczanie domów.
W 1830 roku zorganizowano pierwszy wyścig byków.
Między innymi tu nakręcono kilka scen filmu pt. Ronin z Robertem de Niro i Jeanem Reno.
Po upadku imperium rzymskiego Arles tracił na znaczeniu i podupadał. Budowle rzymskie niszczały i były rozbierane, a ich kamienie zostały użyte przy budowie chrześcijańskich kościołów i klasztorów. W XII wieku miasto odrodziło się. To odrodzenie znakomicie ilustruje najważniejszy zabytek Arles: Cathedrale Saint-Trophime d'Arles. Uznawana jest za najwspanialszy kościół w całej Prowansji. Świątynia z XI-XII wieku stanęła w miejscu V-wiecznej bazyliki. Arles znajdowało się na szlaku jakubowym i przez miasto przewijało się tysiące pielgrzymów. To dla ich pouczenia ozdobiono zachodni portal kościoła m.in. klasycznymi scenami potępionych w piekle i zbawionych wybrańców. Na fryzie widać powiązanych postronkami potępieńców, których od dołu dosięgają płomienie. Co ciekawe, wśród kilkunastu grzeszników jest tylko jedna kobieta...
Portal kościoła jest bogaty we wspaniałe rzeźby, a stworzone wewnątrz krużganki są w delikatnym eleganckim stylu. We wnętrzu znajdziemy również dużą kolekcję relikwii, między innymi: św. Cezarego, św. Rocha, św. Trophima i św. Antoniego oraz Świętego Jana Pawła II.
Przy Placu Republiki stoi też Ratusz.
Wybudowane na początku IV wieku n.e. łaźnie Konstantyna są najlepiej zachowanym obiektem tego typu we Francji. Zwiedzając je możemy przekonać się, jak funkcjonowały takie obiekty. Przy okazji dowiadujemy się, jak bardzo zwracano uwagę na higienę i jak władcy troszczyli się o poddanych, fundując im darmowe kąpiele. Te niesamowite pozostałości rzymskiej łaźni publicznej są naprawdę dobrze zachowane biorąc pod uwagę datę ich powstania. Interesujące jest, jak Rzymianie potrafili zaprojektować wszystkie pomieszczenia łaźni w takim sposób, by dostarczać do nich wodę, a następnie podgrzewać ją w odpowiednim stopniu, by korzystający mogli wybierać, czy chcą kąpiel letnią, czy też gorącą.
Wdrożenie łaźni publicznych do powszechnego użytku mogło być możliwe dzięki wynalezieniu hypocaustum, czyli czegoś podobnego do centralnego ogrzewania podłogowego. Rozwiązanie polegało na przepuszczaniu gorącego powietrza pod tzw. podłogą techniczną umieszczoną na odpowiednich podwyższeniach z cegieł. Było ono następnie odprowadzane przez pionowe kanały w ścianach. Podstawowym elementem łaźni jest basen z gorącą wodą (caldarium). Dwa pozostałe baseny znajdują się po obu stronach centralnego elementu. Wschodni basen wciąż posiada fragmenty kanalików i marmurowej podłogi. Caladrium jest połączone dwoma wejściami z sąsiednim pomieszczeniem - basenem z ciepłą wodą (tepidarium).
Arles leży nad rzeką Rodan.
Cafe la nuit - Amfiteatr (Arènes d'Arles) - Teatr Antyczny (Théâtre antique d'Arles)
- Katedra -(Cathedrale Saint-Trophime d'Arles) - obelisk - Ratusz
- łaźnie Konstantyna (Thermes de Constantin)
Mnóstwo ciekawostek dotyczących Arles. I kolejna perełka Prowansji. Wspaniały spacer po śladach van Gogha. Dzięki:)))
OdpowiedzUsuń