W XVIII wieku budowla, jak wiele innych, uległa zniszczeniu podczas najazdu Birmańczyków. Swój obecny kształt Bang Pa-In zawdzięcza przede wszystkim Ramie IV oraz jego następcom, którzy od pierwszej połowy XIX wieku dbali o renowację tego szczególnego miejsca dla historii tajlandzkiej rodziny królewskiej.
Będąc w kompleksie pałacowym nie można przeoczyć Pawilonu Phra Thinang Warophat Phiman (co oznacza Doskonała i lśniąca niebiańska siedziba) wzorowanego na klasycystycznej architekturze europejskiej. Podobno inspiracją do zaprojektowania go stał się dla architekta Pałac na Wodzie w Łazienkach Królewskich w Warszawie,
Dzisiejszy letni pałac królewski to zespół budowli w różnych, zaskakująco kontrastujących ze sobą stylach architektonicznych. Są tam zarówno budynki wybudowane w stylu europejskim, jak i te zdecydowanie przypominające budynki w Chinach. Vihat-Chamrun został zbudowany został w darze dla króla przez Chińską Izbę Handlową w 1889 roku.
Pośrodku jeziora stoi wzniesiony w 1876 roku pawilon Phra Thinang Aisawan Thipha-At. Przypomina on świątynię, ma cztery portyki i spadziste dachy oraz usytuowaną na przecięciu ich szczytów wieżyczkę. Pawilon zaprojektowany został jako miejsce spotkań z osłoną przed słońcem i deszczem. Posąg z brązu stojący pośrodku przedstawia króla Chulalongkorna. Boska Siedziba Wolności Osobistej jest jedynym budynkiem, na tym terenie wybudowanym w tajskim stylu.
Uwagę przykuwa również piękny ogród.
W ramach ciekawostki dodam, że Poczta Polska i Poczta Tajlandii uroczyście wprowadziły 3 grudnia 2022 roku znaczki wspólnej emisji „50. rocznica nawiązania polsko-tajlandzkich stosunków dyplomatycznych”. Wydane znaczki przedstawiają pałace na wodzie w Polsce i w Tajlandii, które są charakterystycznymi obiektami architektonicznymi należącymi historycznie w przypadku Polski i obecnie w Tajlandii do rodzin królewskich.
Na jednym ze znaczków umieszczono reprodukcję akwareli, która przedstawia warszawski Pałac na Wodzie w Łazienkach Królewskich, zaś na drugim widnieje akwarela tajskiego artysty malarza, który zilustrował właśnie Pawilon Aisawanthipphaya-At w Królewskim Zespole Pałacowym Bang Pa-In.
Na koniec chciałabym jeszcze wspomnieć, że z Letnim Pałacem Królewskim niestety wiąże się smutna historia. W 1881 roku, kiedy królowa Sunanda Kumariratana i jej córka, księżniczka Karnabhorn Bejraratana, płynęły do pałacu, ich królewska łódź wywróciła się. Królowa, która była w ciąży i jej 12-miesięczna córka znalazły się w wodzie. Niestety nikt nie rzucił się z pomocą, gdyż zgodnie z ówczesnym tajskim prawem za dotknięcie członka rodziny królewskiej groziła kara śmierci.
Usłyszawszy tę wiadomość, pogrążony w smutku król Chulalongkorn był rozczarowany, że w takiej sytuacji wszyscy podporządkowali się prawu. Uwięził głównego nadzorcę, a prawo zostało natychmiast uchylone. Rok po tym zdarzeniu zrozpaczony król Chulalongkorn wzniósł marmurowy obelisk w Bang Pa-In. Miał on upamiętniać jego żonę, córkę i nienarodzone dziecko.
