PORTUGALIA - Óbidos

Óbidos zostało założone przez Celtów około 308 lat p.n.e.  ale to Rzymianie nadali miastu dzisiejszą nazwę, wywodzącą się od łacińskiego słowa oppidum, oznaczającego cytadelę lub ufortyfikowane miasto. Po nich też pozostały fragmenty forum, bazylika, a może nawet i sklepy. Zamek zaś został wzniesiony przez Maurów, którzy przybyli tu w średniowieczu.

Główne wejście do Óbidos  prowadzi przez Porta da Vila. Brama ta wyłożona jest niebieskimi, słynnymi w całej Portugalii azulejos.


Za bramą rozciąga się najważniejsza ulica miasta Rua Direita o długości zaledwie 400 metrów.

W miejscu, gdzie rozstaje się główna ulica z Rua Josefa d'Óbidos, stoi monument z krzyżem z 1932 roku, ku czci narodowego poety Luisa de Camoesa. Od wielu lat funduje się mu pomniki w całej Portugalii, choć sam wieszcz zmarł zapomniany w zupełnej nędzy w 1580 roku.

Pręgierz upamiętnia też rodzinną tragedię, gdy w 1491 roku w okolicach Santarem utonął w Tagu syn królewski. Był dzieckiem Jana II i królowej Leonory. Siatka w dekoracji pręgierza przypomina sieć, którą rybacy wyciągnęli z wody martwe ciało.


Jedną z najważniejszych atrakcji Óbidos przygotowanych nie tylko  dla odwiedzających miasto jest degustacja lokalnego likieru wiśniowego Ginjinha d'Óbidos podawanego w naczyniach z czekolady, które później można również skonsumować.
Być może ta nalewka związana jest również z legendą o wyswobodzeniu miasta z rąk Arabów w 1148 roku. Dokonał tego pierwszy król Portugalii Afonso Henriques. Część żołnierzy bowiem przebierała się za drzewka wiśniowe.



Na rynku znajduje się kościół Santa Maria, wzniesiony w XIII wieku na fundamentach meczetu.
W 1444 roku w świątyni odbyły się zaślubiony króla Afonsa V z ośmioletnią Izabelle. Pan młody miał wówczas zaledwie 10 lat...









Kościół Santa Maria ma elegancko wymalowany strop i XVII-wieczne kafle ceramiczne z motywami roślinnymi. Po prawej stronie ołtarza widnieje malowidło przedstawiające mistyczne zaślubiny św. Katarzyny pochodzącej z Sewilli, Józefy z Óbidos. Józefa nigdy nie otrzymała ślubów, ale mieszkała w zakonie, dlatego też często mówiono o niej jako "hiszpańska zakonnica z Sewilli'. W Óbidos, gdzie mieszkała i pracowała, słynęła ze swej pobożności.


Na końcu głównej ulicy znajduje się zamek króla Dionizego I.




Óbidos słynie z tego, że jest "Miastem Ślubów". Królowie portugalscy tradycyjnie ofiarowywali miasto w prezencie ślubnym swoim małżonkom. Dlatego też czasami nazywano je Miastem Królowych. Zwyczaj ten został zapoczątkowany w 1282 roku przez Dionizego i królową Izabelę.


Miasto zachowało średniowieczną atmosferę, mimo że po trzęsieniu ziemi w 1755 roku zostało przebudowane. Nadal jednak w całości jest otoczone średniowiecznymi murami.


Miasteczko liczy około 5 tysięcy mieszkańców. Większość żyje tutaj od pokoleń, a nowi mieszkańcy to zazwyczaj artyści.











Brama - Kościół Świętej Marii - Zamek - akwedukt