FRANCJA: Prowansja - Lacoste

Lacoste - nazwa miejscowości oznacza wybrzeże, a miasteczko ma powiązania z rodziną osławionego markiza de Sade.

Do wioski prowadzą dwie średniowieczne bramy, a jak przystało na Prowansję, uliczki są wyłożone kamieniami i strome. 

Z historycznej zabudowy z XII wieku zostały mury i XVII-wieczna wieża, ale najstarszy dom (Maison Forte) pochodzi z IX wieku.

Najważniejszą lokalną atrakcją Lacoste są ruiny zamku (Chateau de Lacoste).

Jednym z jego wcześniejszych właścicieli była bardzo kontrowersyjna postać: Donatien-Alphonse-François de Sade, znany jako markiz de Sade. Przebywał on w zamku Lacoste w drugiej połowie XVIII wieku i zasłynął m.in. organizowaniem orgii seksualnych, a także brutalnym traktowaniem zaproszonych kobiet oraz pracujących w zamku pokojówek. Jego burzliwe życie sprawiło, że od nazwiska Sade powstał wyraz sadyzm.

Początki zamku sięgają XI wieku, ale w kolejnych wiekach był on w znacznym stopniu modyfikowany i  służył także jako twierdza.
Przez wiele lat zamek był własnością rodziny Simiane. Według najbardziej prawdopodobnej hipotezy w 1716 roku Isabelle Simiane zapisała zamek swojemu kuzynowi Gaspardowi François de Sade, władcy Saumane i Mazan.  Markiz prowadził rozpustne i rozwiązłe życie w Paryżu i aby uniknąć skandali i zostać zapomnianym w stolicy kilkukrotnie odbywał podróże do Lacoste.
Markiz de Sade przebywał w zamku kilkukrotnie w latach 1769-1772, kiedy chronił się pomiędzy kolejnymi skandalami w Arcueil i Marsylii. Po ucieczce do Włoch schronił się w La Coste (taka nazwa obowiązywała do XIX wieku) aż do czasu uwięzienia w Château de Vincennes w 1777 roku.
Podczas rewolucji francuskiej zamek został zniszczony. Materiały budowlane zostały rozgrabione i sprzedane.
W 1952 roku właścicielem zamku został André Bouer, nauczyciel akademicki, który przez 30 lat odbudowywał zrujnowane mury i sklepienia. W XX wieku wioska została odkryta przez artystów: surrealistów André Bretona, Maxa Ernsta i Mana Ray’a oraz poetę René Char, który mieszkał niedaleko w Isle sur la Sorgue. Słynna Savannah College of Art and Design z siedzibą w stanie Georgia w USA z inicjatywy amerykańskiego malarza Bernarda Pfiema przeniosła w 1970 roku do wioski swoją działalność mając każdego roku 70 nowych uczniów. W ciągu roku zajmowany jest przez studentów Savannah College of Art and Design, od czerwca do września dostępny dla zwiedzających.

Markiz de Sade opisał zamek w dwóch swoich dziełach – La Marquise de Ganges i 120 dni Sodomy – pod nazwą Château de Silling.

W 2001 roku zamek Lacoste stał się własnością Pierre’a Cardin’a, który zrobił z niego swoją drugą rezydencję i kontynuował jego odbudowę. Jego pojawienie się we wiosce wzbudziło kontrowersje wśród mieszkańców, ponieważ Pierre Cardin oprócz zamku kupił również około czterdziestu domów (co stanowi prawie jedną trzecią starej wioski). Ku wielkiemu niezadowoleniu części mieszkańców, wioska została przekształcona w atelier, zamknięto sklepy, ze stałych mieszkańców historycznej części wioski, pozostało około dziesięciu. Pierre Cardin z Lacoste stworzył swoją markę i zamierza z wioski zrobić Saint-Tropez Kultury.


Zamek składa się z dużego dziedzińca, teatru na otwartym powietrzu na 1000 miejsc i sali o powierzchni 1600 metrów kwadratowych.
Dziedziniec zamkowy i przylegające do niego kamieniołomy są co roku miejscem, w którym odbywa się Festiwal Muzyki i Teatru (Festival de Lacoste).

Po drugiej stronie wioski znajduje się kościół Eglise Saint-Trophime.

Zwieńczeniem spaceru po Lacoste może być kawa w Cafe de France, której taras pojawił się w filmie Dobry rok z Russellem Crowe, nakręconego na na podstawie powieści Petera Mayle'a.

Chateau de Lacoste - Eglise Saint-Trophime - Cafe do France