HISZPANIA - Ronda

Mówi się, ze Ronda to najpiękniej położone miasto w Hiszpanii, gdyż jest zawieszone na dwóch wzniesieniach przedzielonych przepaścią.  Otoczona trzema pasami górskimi położona jest na wysokości 739 metry n.p.m. Najbardziej charakterystycznym elementem Rondy jest wąwóz El Tajo,  (niektóre źródła podają, że głębokość wąwozu z ogrodów Alameda sięga nawet 177 m), który został wyżłobiony przez rzekę Guadalevín. Dzieli on Rondę na dwie części: Ciudad – najstarszą, arabską i Mercadillo nowszą, powstałą po rekonkwiście.

Podczas naszego spaceru po Rondzie zobaczyliśmy Kolegiatę Najświętszej Marii Panny, starówkę, dom Juana de Bosco, arenę do walki z bykami i oczywiście XVI-wieczny most Puente Nuevo.

W pobliżu Parku Alameda, przy Plaza de la Merced, znajduje się Kościół Matki Boskiej Miłosierdzia (Iglesia de Nuestra Señora de la Merced). XVI-wieczna świątynia położona jest przy Klasztorze Sióstr Karmelitanek Bosych. Wewnątrz kościoła znajduje się srebrny relikwiarz z zachowaną lewą ręką świętej Teresy z Avila (Santa Teresa de Jesús).

Według samego Hemingwaya Ronda jest idealnym miejscem na miesiąc miodowy i na wybranie się pierwszy raz na korridę. Amerykański pisarz umieścił w książce Komu bije dzwon także krwawy opis egzekucji w trakcie hiszpańskiej wojny domowej, która polegała na zrzucaniu przeciwników z Nowego Mostu (Puente Nuevo) prosto w przepaść.

Potem udaliśmy się zobaczyć Plaza de Toros de la Real Maestranza de Caballería de Ronda. Jest to jedna z najstarszych w Hiszpanii, wciąż działająca arena do walki z bykami. Została oddana do użytku w 1785 roku. Obecnie korrida odbywa się tu rzadko, najczęściej we wrześniu. To wtedy odbywa się Feria y Fiestas de Pedro Romero podczas której, można zobaczyć sławną Corridę Goyesca. Przy arenie do walki byków znajduje się muzeum korridy, gdzie można poznać jej historię.

Ronda znana jest też z ważnych rodów uczestniczących w korridzie.  Miłośnicy walki byków składają kwiaty pod pomnikiem Pedra Romera, który jako pierwszy wpadł na pomysł, by toreadora wysadzić z siodła i postawić na ziemi, gdzie znajdzie się oko w oko z bykiem. I tak właśnie tutaj powstały aktualne zasady tych zawodów.


Puente Nuevo, czyli monumentalny most zbudowany został przez José Martín de Aldehuela.

Most jest najbardziej rozpoznawalnym zabytkiem Rondy. Ma prawie 100 m wysokości i łączy dwie części miasta. Jego budowa trwała 42 lata i ukończono ją w 1793 roku. Warto wiedzieć, że w tym miejscu stał inny most, który wybudowano w 1735 roku. Jego budowa trwała zaledwie 8 miesięcy i konstrukcja zawaliła się po 6 latach.
W moście Puente Nuevo nad środkowym łukiem, bardziej spostrzegawczy  zobaczą okienko. Okazuje się, że w środku mostu znajduje się pomieszczenie, które w przeszłości służyło między innymi jako więzienie.

Na skraju El Tajo z obu stron powstały budynki nazywane przez miejscowych Wiszącymi Domami (Casas Colgadas).

Niedaleko mostu znajduje się na fasadzie domu malowidło na kafelkach przestawiające widok na miasteczko.

Casa de San Juan Bosco to jedna z ciekawszych atrakcji Rondy. Willa powstała  na początku XX wieku.
W środku znajdują się trzy pokoje z zachowaną oryginalną dekoracją i meblami oraz pięknym drewnianym kominkiem. Z domu można wyjść do ogrodu, który jest położony bezpośrednio nad wąwozem El Tajo. Ogród wyróżnia się piękną fontanną oraz niewielkim tarasem wystającym poza krawędź wąwozu. Widać z niego Nowy Most i  piękne widoki na okoliczne wzgórza.
Dom położony nad brzegiem urwiska został wybudowany w stylu modernistycznym. Nas urzekło cudowne patio wyłożone azulejos (płytkami ceramicznymi).
Don Francisco Granadinos i jego żona Doña Dolores Gómez zostawili ten dom i kilka innych obiektów Salezjanom, czyli zgromadzeniu założonego przez św. Jana Bosko.

Na początku XX wieku "Modernizm" przybył do Ronda w rękach wielkiego architekta z Ronda, od genueńskiego ojca, Santiago Sanguinettiego Gómeza. Rodzina Granadinów zleciła mu przebudowę domu, ale bez całkowitego zerwania z podstawowymi elementami oryginalnego budynku.
Dom zachował bardzo ważne dziedzictwo rodzinne, które podkreśla: wspaniałe kastylijskie meble z drewna orzechowego z XVIII i XIX wieku (znane jako meble Ronda); arrasy Królewskiej Fabryki z motywami pastoralnymi z XIX wieku; kolekcja obrazów renomowanego salezjanina Don Salvadora Rosé; zestaw trzydziestu dziewięciu unikatowych elementów z motywami byków słynnego ceramika "Pedro Mercedes".

          

www.casadonbosco.es


Następnie udaliśmy się do kościoła Iglesia Santa Maria La Mayor, który został wybudowany w XV wieku w miejscu byłego głównego meczetu Rondy. Do dziś można zobaczyć pozostałości po nim. Są to fragmenty minaretu znajdujące się w dzwonnicy oraz pozostałości po łuku mihrabu. Dzwonnica kościoła została wykonana na początku XVI wieku w stylu mudejar. Cechą charakterystyczną kościoła są również śliczne balkony wychodzące na plac Plaza Mayor. Balkony te stanowiły loże widokowe dla ważnych osobistości za czasów, kiedy korrida w Rondzie odbywała się jeszcze na Plaza Mayor. Wnętrze kościoła również warte jest zwiedzenia. Znajduje się tam między innymi przepiękny ołtarz barokowy z XVIII wieku oraz droga krzyżowa wykonana w brązie.
Zewnętrzna część budynku składa się z kwadratowej dzwonnicy z ośmioboczną nadbudówką i fasady w formie loggi. Wewnątrz pozostałości mihrabu.
W XIV wieku zbudowano w tym miejscu meczet, który następnie został przekształcony w kościół chrześcijański. Podobno dawniej znajdowała się tutaj także rzymska świątynia, ale informacje te nie zostały potwierdzone. Fasada kościoła i jego wieża przypominają raczej budynek świecki i niektórzy mylą go ze znajdującą się naprzeciwko siedzibą władz miejskich. Wnętrze stanowi połączenie stylów renesansowego i gotyckiego. Są również elementy barokowe, np. ołtarz.

Do kościoła przylega niedostępny dla turystów klasztor  Convento de Clarisas de Santa Isabel de los Angeles. Mieszkające tu siostry zakonne słyną z wypieku słodyczy i ciastek, które można nabyć przez specjalny otwór w drzwiach.

Klasztor wyróżnia masywna wieża z ośmioboczną dzwonnicą zbudowana na planie kwadratu. W tym samym miejscu stał wcześniej minaret, a pozostałości po meczecie znajdziemy we wnętrzu kolegiaty. Można tam zobaczyć zdobiony geometryczną dekoracją mihrab oraz rząd podkowiastych łuków. Nietypowa jest fasada kościoła wychodząca na plac zbudowana po trzęsieniu ziemi, które nawiedziło miasto w 1580 roku. W dolnej kondygnacji zdobią ją wysokie łuki, a powyżej znajduje się dwupiętrowa loggia.

Wśród wielu rzeźb i obrazów, możemy zobaczyć tu kontrowersyjną Ostatnią wieczerzę. Kontrowersyjność polega na tym, że uczestniczą w niej kobiety. Obraz ten podczas nabożeństw jest zasłaniany, by nie gorszyć wiernych.

Pozostałości po trzęsieniu ziemi.

Budynek ratusza powstał w XVIII wieku. Na początku pełnił funkcję więzienia wojskowego, później został przebudowany i ozdobiony detalami architektonicznymi sprowadzonymi z innych budynków w starej części miasta. Zauważyć w nim można także elementy stylu mauretańskiego.

Na koniec pobytu w Rondzie udaliśmy się na kawę do Cafè Hemingway.

Iglesia de Nuestra Señora de la Merced - Park Alameda del tajo 

- Plaza de Toros de la Real Maestranza de Caballería de Ronda - Puente Nuevo 

- Casa de San Juan Bosco  - Iglesia de Santa María la Mayor - Cafè Hemingway